فرشته عاشقی، پسرم سورنا

الهی شکر، الهی شکر، الهی شکر... خدای خوبم هر چقدر هم که شکرت کنم بازم کمه. ممنونم ازت که منو لایق مادری دونستی. این حس فوق العادست، بی نظیره، پسر کوچولوی من وقتی اون لپای داغو سر کوچولوت رو روی سینم میذاری و با آرامش به خواب میری، دیگه هیچی از خدا نمی خوام جز سلامتیت و اینکه باشم تا بهت آرامش ببخشم. تو تمام دنیامی سورنای من ...

بند انگشتی من تازه تازه داره سر و شکل می‏گیره. الهی مامان قربونش بره که هر روز که می گذره منو بیشتر عاشق خودش میکنم.   ...

بله... از این خبرا هم هست، امروز اولین کلاه به سلیقه مامان ساناز خریداری شد و رفت سر آقا سورنا. و پسرم خوشتیپ تر شد. عشق است دیگر عشق. ...

ژستات، اداهات دیوانه کننده است، بند انگشتی من ...

از همون موقع که فهمیدم فرزندم پسره، بیشترین دغدغه ذهنم ختنه شازده کوچولوم بود. شاید بیشتر از اون که به عمل سزارین و زایمان خودم فکر کنم به ختنه سورنا و اینکه چه جوری باید طاقت بیارم فکر می کردم. با توجه به توصیه های پزشک سورنا مبنی بر اینکه ختنه زودتر و تا قبل از دوماه انجام شه، تصمیم گرفتیم در یک ماهگی سورنا این کار رو انجام بدیم. برای همین از بیمارستان نیکان برای یکم مرداد وقت گرفتیم تا ختنه توسط پزشک سورنا و در بیمارستان انجام شه. صبح عزیز آقا سورنا رو حمام کرد تا برای فردا آماده باشه. بعداز ظهر اطلاع دادن که دکتر رفته خارج از کشور و اگر بخوایم این کار رو فردا انجام بدیم باید خانم دکتر مقیم ختنه رو انجام بده....